Սիրում եմ քեզ, միա'կս: Գիտեմ` գրեթե ամեն օր կրկնում եմ այս բառերը, բայց ամեն օր նորովի եմ բացահայտում այդ սերն իմ մեջ... Սե'րս, ես ամեն օր նորից ու նորից եմ քեզ սիրահարվում` քո ժպիտին, քո խորաթափանց ու քնքուշ աչքերին, քո թավշյա ձայնին, առնական, ուժեղ ու նուրբ ձեռքերիդ, քո բազմանշանակ ու սիրառատ հայացքին, քո նուրբ վարդագույն շուրթերին.....քեզ, քեզ ամբողջությամբ: Ամեն օր, սիրելի'ս, ամեն օր...նորովի...ու ավելի ուժեղ... Ասես մանկահասակ մի աղջնակ լինեմ, որ նոր է սովորել երազել, որ նոր է սկսել զգալ հեքիաթները: Հիմա դու ես իմ հեքիաթը...
Այնքան շնորհակալ եմ, որ քեզ ունեմ, որ դու իմն ես ու քոնն եմ ես: Ես քո կողքին եմ, սի'րտս, մի'շտ հիշիր դա: Ես չեմ կարող քեզնից հեռու լինել: Դու իմ օդն ես, միա'կս, իսկ ես հասարակ մարդ արարած եմ, որն առանց օդի պարզապես չի ապրի: Ես քեզ հետ եմ, քո ամեն պահը, կյանքի դրվագը կիսելու համար եմ ես... Երբ դու հոգնես, իմացի'ր, որ իմ գիրկը բաց է, որ այնտեղ դու կգտնես քո հանգիստը: Երբ դու տխրես, իմացի'ր, որ կա մեկը, որ կլսի ու կհասկանա քեզ ու եթե անգամ չկարողանա ծիծաղեցնել քեզ, ապա կտխրի ու կլռի քեզ հետ: Երբ դու մտախոհ լինես, իմացի'ր, որ կա մեկը, ում հետ դու կարող ես կիսել տանջող մտքերի ծանր բեռը: Երբ դու հաղթես, ես կուրախանամ ու կցնծամ քեզ հետ:
No comments:
Post a Comment